Беларусь не зьбіраецца сябраваць з Эўразьвязам ва ўрон інтарэсам іншых дзяржаваў — заявіў сёньня Аляксандар Лукашэнка на паседжаньні ў пытаньнях разьвіцьця дачыненьняў з Эўразьвязам, якое прайшло сёньня ў Менску. Ён лічыць недапушчальным, каб удзел Беларусі ў агульнаэўрапейскіх працэсах перакрэсьліў усе выгоды ад інтэграцыі з Расеяй ды іншымі краінамі СНД.
Сёньня Аляксандар Лукашэнка зноў агучыў тэзу, якой часта карыстаецца апошнім часам. Ён падкрэсьліў: ня толькі Эўразьвяз карысны для Беларусі, але і Беларусь ня менш карысная для Эўропы. Аргумэнты на карысьць гэтага сьцьверджаньня ранейшыя: маўляў, Эўразьвяз — моцны фактар эканамічнага і навукова-тэхналягічнага разьвіцьця Беларусі. А Беларусь — надзейны партнэр Эўропы ў сфэры транзыту энэрганосьбітаў і трансэўрапейскіх грузаў, змагар з транспамежнай злачыннасьцю, нелегальнай міграцыяй, міжнародным тэрарызмам.
Аляксандар Лукашэнка таксама даў ацэнку ўдзелу Беларусі ў праграме “Ўсходняе партнэрства”:
“Мы сталі паўнавартаснымі ўдзельнікамі “Ўсходняга партнэрства”. Хаця сур'ёзны эфэкт ад гэтага, такі, які можна было б памацаць рукамі, пакуль невідавочны. Разам з тым, на жаль, у асобных эўрапейскіх сталіцах да гэтага часу ёсьць схільнасьць “рухацца па інэрцыі” ў дачыненьнях зь Беларусьсю, выкарыстоўваючы інструмэнты палітычнага і эканамічнага націску”.
Палітоляг Алесь Лагвінец кажа: у гэтых заявах ёсьць шмат супярэчлівага:
“Яны часткова адлюстроўваюць сёньняшні стан дачыненьняў Беларусі з Эўразьвязам. Вельмі правільна заўважана, што Беларусь ёсьць вельмі важнай краінай для Эўропы. Але ў той жа час робіцца вельмі заганнае (але ўласьцівае беларускім уладам) прывядзеньне беларускага нацыянальнага інтарэсу да інтарэсу кіроўнай эліты. Вось жа, у інтарэсах беларускага народу сапраўды шырокамаштабнае збліжэньне з Эўразьвязам, улучна з увядзеньнем агульнаэўрапейскіх стандартаў у дэмакратычнай сфэры. А беларускі кіраўнік кажа толькі пра канкрэтныя вынікі, якія выяўляліся б толькі ў атрыманьні крэдытаў і інвэстыцыяў для беларускіх уладаў”.
Паколькі Беларусь спрабуе пабудаваць шырокафарматныя дачыненьні з Захадам, то такія нарады, як сёньняшняя, павінны праводзіцца рэгулярна, адзначае Лагвінец:
“Увогуле пытаньне супрацоўніцтва з ЭЗ павінна стаць рэгулярным ня толькі ў абмеркаваньнях, але і ў дзеяньнях беларускай улады. Гэта значыць, што павінна быць створаная спэцыяльная пасада віцэ-прэм'ера ў пытаньнях супрацоўніцтва з ЭЗ. Мусіць аддавацца ўвага каардынацыі працы розных міністэрстваў. Бо, сапраўды, надыходзяць тыя часы, калі Беларусь атрымлівае магчымасьць быць задзейнічанай у самых розных праектах і ініцыятывах. Гэтая магчымасьць пакуль існуе патэнцыйна, як слушна заўважыў Аляксандар Лукашэнка. Але пытаньне каардынацыі і найлепшага ўцягваньня Беларусі ў эўрапейскія праблемы, незалежна ад аўтарытарнага характару сёньняшняй улады, будзе актуальным”.
Сёньня Аляксандар Лукашэнка прызнаў, што датычна Беларусі “да гэтага часу захоўваецца шэраг абмежаваньняў, прычым даволі адчувальных для краіны”.
Аляксандар Лукашэнка таксама даў ацэнку ўдзелу Беларусі ў праграме “Ўсходняе партнэрства”:
“Мы сталі паўнавартаснымі ўдзельнікамі “Ўсходняга партнэрства”. Хаця сур'ёзны эфэкт ад гэтага, такі, які можна было б памацаць рукамі, пакуль невідавочны. Разам з тым, на жаль, у асобных эўрапейскіх сталіцах да гэтага часу ёсьць схільнасьць “рухацца па інэрцыі” ў дачыненьнях зь Беларусьсю, выкарыстоўваючы інструмэнты палітычнага і эканамічнага націску”.
Палітоляг Алесь Лагвінец кажа: у гэтых заявах ёсьць шмат супярэчлівага:
“Яны часткова адлюстроўваюць сёньняшні стан дачыненьняў Беларусі з Эўразьвязам. Вельмі правільна заўважана, што Беларусь ёсьць вельмі важнай краінай для Эўропы. Але ў той жа час робіцца вельмі заганнае (але ўласьцівае беларускім уладам) прывядзеньне беларускага нацыянальнага інтарэсу да інтарэсу кіроўнай эліты. Вось жа, у інтарэсах беларускага народу сапраўды шырокамаштабнае збліжэньне з Эўразьвязам, улучна з увядзеньнем агульнаэўрапейскіх стандартаў у дэмакратычнай сфэры. А беларускі кіраўнік кажа толькі пра канкрэтныя вынікі, якія выяўляліся б толькі ў атрыманьні крэдытаў і інвэстыцыяў для беларускіх уладаў”.
Паколькі Беларусь спрабуе пабудаваць шырокафарматныя дачыненьні з Захадам, то такія нарады, як сёньняшняя, павінны праводзіцца рэгулярна, адзначае Лагвінец:
“Увогуле пытаньне супрацоўніцтва з ЭЗ павінна стаць рэгулярным ня толькі ў абмеркаваньнях, але і ў дзеяньнях беларускай улады. Гэта значыць, што павінна быць створаная спэцыяльная пасада віцэ-прэм'ера ў пытаньнях супрацоўніцтва з ЭЗ. Мусіць аддавацца ўвага каардынацыі працы розных міністэрстваў. Бо, сапраўды, надыходзяць тыя часы, калі Беларусь атрымлівае магчымасьць быць задзейнічанай у самых розных праектах і ініцыятывах. Гэтая магчымасьць пакуль існуе патэнцыйна, як слушна заўважыў Аляксандар Лукашэнка. Але пытаньне каардынацыі і найлепшага ўцягваньня Беларусі ў эўрапейскія праблемы, незалежна ад аўтарытарнага характару сёньняшняй улады, будзе актуальным”.
Сёньня Аляксандар Лукашэнка прызнаў, што датычна Беларусі “да гэтага часу захоўваецца шэраг абмежаваньняў, прычым даволі адчувальных для краіны”.